2588 (15/04/1985) D


TOMÁY ÁMI BHÁLOBÁSI
TUMI KI TÁ JÁNO

KENO DÚRE PHELE RÁKHO
KÁCHE NÁHI T́ÁNO

TOMÁY ÁMI BHÁLOBÁSI
TUMI KI TÁ JÁNO

VIPUL TOMÁR RAḾGA BHÚMI
ÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁ
VIPUL TOMÁR RAḾGA BHÚMI
TÁRI MÁJHE AŃU ÁMI
TOMÁY NÁHI CINE JENE
BOLO CÁI JE KENO

TOMÁY ÁMI BHÁLOBÁSI
TUMI KI TÁ JÁNO

KENOR UTTAR MOR KÁCHE NÁI
ÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁ
KENOR UTTAR MOR KÁCHE NÁI
TÁI TO PRIYA TOMÁY SHUDHÁI
KÁCHE ESE DHYÁNE BASE
JÁNIYE JEO JENO

TOMÁY ÁMI BHÁLOBÁSI
TUMI KI TÁ JÁNO







I love You, don’t You know that?
Why do You leave me alone?
Why don’t You pull me near You?

Your stage is vast.
Within it I am a meagre particle.
Tell me,
other than knowing and recognising You,
what else should I want?

The answer to this “why?” is not with me.
That is why, O Dearest,
I enquire from You.
Come close and sit in my meditation,
thereby letting me know.