4759 (17/02/1990) D


TUMI KI ÁSBE NÁ KÁCHE
TUMI KI ÁSBE NÁ KÁCHE

D́EKE GECHI DINE RÁTE
SANDHYÁ SAKÁL PRADOŚETE
DHÚPE DIIPE ÁRATIR MÁJHE
TUMI KI ÁSBE NÁ KÁCHE

KARE EKAT́I PRAŃIPÁTA
ÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁ
KARE EKAT́I PRAŃIPÁTA
CEYECHI NÁNÁ ÁSHIRVÁD
SHATRU VIJAY VITTA SAINCAY
BHULE SAB LÁJE
TUMI KI ÁSBE NÁ KÁCHE

ÁJ BUJHECHI TOMÁR DVÁRE
ÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁ
ÁJ BUJHECHI TOMÁR DVÁRE
CÁOÁR SHEŚA NÁ HOTE PÁRE
TÁI TO DILUM TOMÁR TARE
ÁMÁR JÁ ÁCHE
TUMI KI ÁSBE NÁ KÁCHE







O Lord, would not You come close? I continued calling day and night, mornings, evenings
and during afternoons, amidst the ceremonial welcome gestures of lamp, incense, and
wavering of light. Performing one prostration, I wanted numerous blessings, like victory
over enemies, accumulation of wealth, forgetting all shyness. Today I understood that at
Your door, there would be no end of the demands or desires, that is why I am offering for
You, whatever is mine.